کد مطلب:3622 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:27

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

آيا سحر و جادو و بخت بستن دختر صحيح است؟

از نظر قرآن، سحر به دو بخش تقسيم ميشود:

1. گاهي مقصود از آن، فريفتن و تردستي و شعبده و چشمبندي است و حقيقتي ندارد; (طه، 66; اعراف، 116)

2. از بعضي آيات قرآن استفاده ميشود كه برخي از انواع سحر، به راستي اثر ميگذارد: فَيَتَعَلَّمُونَ مِنْهُمَا مَا يُفَرِّقُونَ بِهِ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ زَوْجِهِ; (بقره، 102) آنها سحرهايي را فرا ميگرفتند كه ميان مرد و همسرش جدايي ميافكند.

و همانگونه كه در ادامة آيه آمده: وَ مَا هُم بِضَآرِّينَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلآبِإِذْنِ اللَّهِ; (بقره، 102) و هيچگاه بدون فرمان خدا نميتوانند به كسي ضرر بزنند.، همة قدرتها از قدرت پروردگار سرچشمه ميگيرد و اين خواصّ و آثاري است كه خداوند در بعضي چيزها قرار داده; بعضي از آن به خوبي و بعضي به بدي استفاده ميكنند. و اين آزادي و اختيار، وسيلهاي براي آزمودن و تكامل انسانهاست.(تفسير نمونه، آيتالله مكارم شيرازي و ديگران، ج 1، ص 377 ـ 378، دارالكتب الاسلاميه.)

شايان ذكر است كه سحر و جادو حرام و خلاف شرع است. حضرت عليميفرمايند: كسي كه سحر بياموزد، كم يا زياد، كافر شده است و رابطه او به كلّي با خدا قطع ميشود.(وسائلالشيعه، شيخ حرّ عاملي، ج 17، ص 147، مؤسسة آلالبيت.)

بايد توجّه داشت كه افراد، به علتهاي متفاوت دچار چنين بيماري ميشوند و نسبت دادن چيزي به ديگران، بدون دليل قطعي، تهمت و از گناهان كبيره است.

از نظر فقهاي اسلام، ياد گرفتن و انجام دادن اعمال سحر و جادوگري حرام است; ولي ياد گرفتن آن به منظور ابطال سحر ساحران اشكالي ندارد. پس فرد سحر شده ميتواند با مراجعه به علما راه بطلان آن را فراگيرد تا گره سحر ساحران را باز نمايد.

البته ذكر اين نكته نيز ضروري است كه به دعا كردن، سحر گفته نميشود.(ر.ك: تفسير الميزان، علامه طباطبايي;، ج 20، ص 899، بنياد علمي و فكري علامه طباطبايي / تفسيرنمونه، ج 1، ص 376 ـ 382.)

مرحوم شيخ عباس قمي (ره) در كتاب با قيامت صالحات (حاشيه كتاب مفاتيح الجنان) ميگويد: جهت باز كردن بسته شده اول سورة انا فتحنا تا مستقيماً بنويسيد (فتح،1ـ2)، و سورة اذ جأ نصر اللّه و اين آيات را وَمِنْ اَّيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِنْأَنفُسِكُمْ أَزْوَاجاً لِّتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُم مَوَدَّةًوَرَحْمَةً إِنَّ فِي ذَلِكَ لاَ َّيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (روم،21) ; ادْخُلُوا عَلَيْهِمُالْبَابَ فَإِذَا دَخَلْتُمُوهُ فَإِنَّكُمْ غَالِبُونَ (مائده،23) ; فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمأِ بِمَأٍ مُنْهَمِرٍ وَفَجَّرْنَا الْ ئ'َرْضَ عُيُوناً فَالْتَقَي الْمَأُ عَلَيَ أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ (قمر،11ـ12) ; رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي وَيَسِّرْ لِي أَمْرِي وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِن لِسَانِي يَفْقَهُوا قَوْلِي (طه،25ـ28) ; وَتَرَكْنَا بَعْضَهُمْ يَوْمَئِذٍ يَمُوجُ فِي بَعْضٍ وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَجَمَعْنَاهُمْ جَمْعَاً (كهف،99) ; لَقَدْ جَأَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَاعَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُوفٌ رَحِيمٌ فَإِن تَوَلَّوْافَقُلْ حَسْبِيَ اللّهُ لاَإِلَهَ إِلآهُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ (توبه، 128 و 129) ; پس اين نوشته را همراه او نموده و بر او آويزان كنند.(ر.ك كليات مفاتيح الجنان، مرحوم حاج شيخ عباس قمي، ص 489،492، مطبوعات ديني قم.)

قرآن كريم مايه هدايت و رحمت است. (لقمان، 1 و 2) و اين كتاب شريف و كلام لطيف، عربي و راهنماي انسان در رسيدن به كمال نهايي و نزديك شدن به خداست و بشر را به سوي خير و سعادت سوق ميدهد و هدف اصلي و مهمترين فايده آن، انسانسازي و تربيت بشر است و فوايد و آثار ديگر، اهداف فرعي به حساب ميآيند.(جهت اطلاع بيشتر ر.ك: تفسير نمونه، آيتالله مكارم شيرازي و ديگران، ج 8، ص 317 و 318; ج 21، ص 256، دارالكتب الاسلامية.)

در برخي روايات ـ گرچه اعتبار اين گونه روايات به خوبي روشن نيست و خدشه وارد شده است ـ مطالبي دربارة خواص قرائت آمده است و فوايد متعددي براي تلاوت آن ذكر شده است;

رخدادها و حوادث عالم، گاه از اسباب طبيعي و گاه از اسباب غير طبيعي است; يعني گاهي علتهاي متافيزيك و ماوراي مادّه دارند. اين علتهاي غير مادّي در بسياري موارد از حيطة درك و فهم بشر معمولي بيرون است و تنها كساني مانند پيشوايان معصوم،قدرت درك آنها را دارند; زيرا از حقايق اسباب و رابطهها آگاهند. آيههاي قرآن نيز ممكن است چنين رابطهاي با حوادث و رخدادهاي جهان مادّي داشته باشند، و دستورها و راهنماييهاي اهلبيت: در راستاي توجه دادن مردم به اين واقعيتهاي پس پرده و ماورايي است.